Dnevna arhiva: 6 November, 2008

Izazov je zamisliti da nema urbanista niti institucija koje se brinu o uređenju i građenju grada, već da to rade sami građani kao nekada u davna vremena kad se negde uz raskrsnicu puteva na ledini, ili uz neki rudnik ili vodu, gradilo naselje sasvim spontano, a posle iz takvih naselja nastajali danas važni i poželjni gradovi. Nije to nezmislivo ni danas, jer takvih primera ima na rubu grada, oko celog Beograda; spontano nastaju značajno velika naselja, zločesti ih zovu divljom gradnjom, a nastaju upravo bez aktivnog učešća arhitekata. Nastaju kao samoinicijativa građana koji sami  određuju pozicije ulica, regulacione linije zgrada, njivhovu dimenziju, a sve u skladu sa sopstvenim ekonomskim mogućnostima, veličini i obliku parcele, potrebama porodice,  ličnog doživljaj lepog…

Čak i kada pozovu arhitektu, od njega traže ono što smatraju da im pripada a njegovo je da to prihvati, da radi protiv pravila, ali, još gore po arhitektu, okolinu i grad – protiv etičkih, esnafskih arhitektonskih regula. Ako arhitekta to ipak prihvati onda se i on, (ali bez izgovora ni isprike jer je odluka sasvim lična), uključuje u lanac samoinicijative i svoje kriterijume usklađuje sa onima koji su ga pozvali u akciju. Nastavite sa čitanjem →