Arhiva - tagovi: grad

DNEVNIK JEDNOG GRAĐANINA

Izdavačka kuća ARHIPELAG objavila je “DNEVNIK JEDNOG GRAĐANINA” autora Djordja Bobića, knjigu o tome šta se nama i Beogradu događa i šta se događalo proteklih pet godine …

Posle nekoliko knjiga u kojima je tragao za gradom i ispisivao uzroke koji su arhitekturu kroz istoriju, a ništa manje ni u savremenosti, učinili iznuđenom umetnošću, Bobić je napravio neobičnu hroniku grada u slici i reči. To nije bilo koji grad, nego prepoznatljivi Beograd, niti je to bilo koje vreme, nego upravo naše vreme u kome se Beograd menja mimo svoje urbanističke tradicije, nezavisno od arhitektonskih načela, sasvim proizvoljno u odnosu na stvarne potrebe građana. I ta hronika je, sasvim precizno govoreći, dnevnik, jer autor ne traži nikakvu spasonosnu istorijsku distancu, već neposredne, iz prve ruke, crta i beleži ono što mu se nameće kao slika grada i kao slika njegovog sadašnjeg trenutka.
Današnji građani Beograda u Bobićevim crtežima, ilustracijama i karikaturama prepoznaju svoj grad i kritičku dimenziju autorovog rada. Sutrašnji građani Beograda moći će u Bobićevoj knjizi da vide čas u kome se grad menjao ne uspevajući da se odupre urbanističkom haosu, arhitektonskim proizvoljnostima i kapitalnoj neodgovornosti.
Nastajući iz dana u dan, iz nedelje u nedelju, u toku pet godina, od januara 2015. do kraja maja 2020. godine, Bobić u Dnevniku jednog građanina crta da bi pamtio i da bi ostala zabeležena slika Beograda u jednom uzburkanom vremenu, u kome fontane pevaju, a građani ćute, trgovi prestaju da budu mesto susreta i čvorište urbanog života, dok nastaju čitavi izolovani delovi grada, možda budući zabranjeni gradovi, koji seku prirodni horizont i menjaju prepoznatljivu gradsku fizionomiju Beograda.
Polazeći od „iluzije građenja grada“, Bobić potom u seriji radova, od kojih su neki više crteži, drugi više karikature, dok su treći ispunjeni energijom stripa, pokazuje kako se jedna iluzija postepeno materijalizuje, postajući razobručena razgradnja grada i neskriveni monopol nad njegovom stvarnošću.
Dnevnik jednog građanina jeste dnevnik jednog nezadovoljstva i dnevnik jednog prosvećenog građanskog stava.

Dnevnik jednog građanina oblikovao je samosvesni građanin zabrinut za svoj grad, zainteresovan za dostojanstvo i principe svoje arhitektonske profesije, uveren u dužnost građanina da učestvuje u važnim pitanjima svoje savremenosti i u vitalnim pitanjima svog grada. Pred prizorima te hronike nije uvek lako ni jednostavno, ali to jeste naša slika i to jeste Beograd naših dana.

Gojko Božović

PRIČA O GUPU … ZAGREBA

Moj gost je arhitekta Boško Budisavljević iz Zagreba

PRIČA O GUPU

Predavanje o GUPu u Europskom domu u Zagebu, Jurišićeva 1
Utorak 4.veljače 2020. u 11.0 sati
Ulaz slobodan
Predavač Boško Budisavljević

Zahvaljujem se na pozivu gospodina Langa da za Hrvatsku stranku umirovljenika održim predavanje, bolje rečeno održim razgovor o Generalnom urbanističkom plana grada Zagreba.

Pretpostavljam da već i vrapci na krovu znaju što bi to trebao biti Generalni urbanistički plan. Dokument prema kojem se treba razvijati Grad, u našem konkretnom slučaju grad Zagreb.
U hijerarhiji urbanističkih planova Generalni urbanistički plan je drugi po redu, prvi je Prostorni plan. Nakon Generalnog plana dolaze urbanistički planovi nižeg reda. To su detaljni urbanisrtički planovi pa urbanistički projekti, pa urbanistički uvjeti uređenja. Možda se oni u najnovijim zakonima o planiranju baš tako i ne zovu, to nije važno, ,mi smo i tako majstori za nevažne promjene, samo da administracija opravda svoj posao. Sjajno je spomenuo na intervjuu za N1 gradonačelnik Bjelovara, na pitanje novinara o imovinskim karticama i Povjerenstvu o sukobu interesa. U uređenoj državi, rekao je gradonačelnik, nema nikakvih povjerenstava, sve što se tiče imovine evidentira se u Poreznoj upravi. I točka. Nastavite sa čitanjem

Beograd je svet

Beograd je svet. Čini se kao da je svet za sebe, ili svet u sebi, pa često deluje zatvoreno i kao da se plaši drugih svetova. A ti drugi, ili neki još drugačiji svetovi, kao da su došli do ulaza u grad, i tu stali. Zatečen svetom sa druge strane gradske kapije, i onim u sebi samom, Beograd, uveren da je svet, nekako okleva. I tako se dva sveta gledaju preko gradskih vratnica, vide se, ali se ne zna žele li se obostrano ili možda zaziru jedan od drugog, kao kod svakog upoznavanja kad je susret neminovan.

Nastavite sa čitanjem